Microsoft word - out.rtf

Koningin Vasthi door Ahasveros verstoten
1 Het volgende gebeurde in de dagen van Ahasveros -- hij is de Ahasveros die regeerde van India af tot Ethiopië toe over honderdzevenentwintig gewesten.
2 In die dagen, toen koning Ahasveros op zijn koninklijke troon zat die in de burcht 3 in het derde jaar van zijn regering, richtte hij een feestmaal aan voor al zijn oversten en dienaren. De legeroversten van Perzië en Medië, de edelen en deoversten van de gewesten waren bij hem, 4 terwijl hij vele dagen lang de rijkdom van zijn heerlijk koninkrijk liet zien, en de glansrijke luister van zijn grootheid, honderdtachtig dagen.
5 Toen die dagen voorbij waren, richtte de koning een feestmaal aan voor het hele volk dat zich in de burcht Susan bevond, van de hoogste tot de laagste, zevendagen lang in de voorhof van de tuin van het koninklijk paleis.
6 Wit linnen en blauwpurperen kleden waren met koorden van fijn linnen en roodpurperen stof vastgemaakt aan zilveren ringen en marmeren pilaren.
Rustbedden van goud en zilver stonden op een mozaïekvloer van porfiersteen, marmer, parelmoer en kostbaar gesteente.
7 Men gaf te drinken uit gouden bekers en alle bekers verschilden van elkaar. Er was zoveel koninklijke wijn als een koning kan geven.
8 Het drinken nu gebeurde volgens de regel dat er geen dwang mocht zijn, want dit had de koning bevolen aan alle opperdienaren in zijn huis, dat zij moesten 9 Ook koningin Vasthi richtte een feestmaal aan, voor de vrouwen in het koninklijk 10 Op de zevende dag, toen het hart van de koning vrolijk was door de wijn, zei hij tegen Mehuman, Biztha, Charbona, Bigtha en Abagtha, Zethar en Charchas, de zeven hovelingen die dienden in de tegenwoordigheid van koning Ahasveros, 11 dat zij koningin Vasthi bij de koning binnen moesten brengen, met de koninklijke diadeem getooid, om aan de volken en de oversten haar schoonheid tetonen. Zij was namelijk knap van uiterlijk.
12 Maar koningin Vasthi weigerde te komen op het bevel van de koning, dat was overgebracht door middel van de hovelingen. Toen werd de koning verschrikkelijkkwaad en hij ontstak in woede.
13 Toen zei de koning tegen de wijzen, die de tijden kenden (zo immers was de handelwijze van de koning tegenover allen die de wet en het recht kenden, 14 met name zij die het dichtst bij hem stonden: Carsena, Sethar, Admatha, Tharsis, Meres, Marsena en Memuchan, de zeven oversten van Perzië en Medië, diede koning regelmatig persoonlijk zagen en vooraan zaten in het koninkrijk). De 15 Wat moet men volgens de wet met koningin Vasthi doen, omdat zij het bevel van koning Ahasveros niet heeft gehoorzaamd, dat was overgebracht doodehovelingen? 16 Toen zei Memuchan ten overstaan van de koning en de oversten: Niet alleen tegen de koning heeft koningin Vasthi zich misdragen, maar ook tegen alle oversten en tegen alle volken in alle gewesten van koning Ahasveros.
17 Het antwoord van de koningin zal namelijk alle vrouwen bereiken, zodat ze minachtend zullen neerkijken op hun man en zeggen: Koning Ahasveros zei dat men koningin Vasthi voor hem moest brengen, maar ze kwam niet.
18 Op deze dag zullen de vrouwen van de oversten van Perzië en Medië die het antwoord van de koningin hebben gehoord, ook zo spreken tegen alle oversten van de koning, en er zal genoeg reden tot verachting en boosheid zijn.
19 Als het de koning goeddunkt, laat er dan een koninklijk besluit van hem uitgaan dat schriftelijk wordt vastgelegd in de wetten van Perzië en Medië, zodat het nietherroepbaar is, dat Vasthi niet meer bij koning Ahasveros mag komen. En laat de koning haar koninklijke waardigheid geven aan een andere vrouw, die beter is dan 20 Wanneer dit bevel van de koning gehoord zal worden, dat hij uitvaardigt in heel zijn koninkrijk -- want het is groot --, dan zullen alle vrouwen eerbied hebben voorhun man, van de hoogste tot de laagste.
21 Dit voorstel nu was goed in de ogen van de koning en de oversten, en de koning handelde naar het woord van Memuchan.
22 En hij zond brieven aan alle gewesten van de koning, aan elk gewest in zijn eigen schrift en naar elk volk in zijn eigen taal, dat elke man heer en meester moestzijn in zijn huis en de taal van zijn volk moest spreken.
Esther tot koningin gekozen
1 Na deze gebeurtenissen, toen de woede van koning Ahasveros bedaard was, dacht hij aan Vasthi en wat zij had gedaan en wat over haar besloten was.
2 Toen zeiden de hovelingen van de koning, die hem dienden: Laat men voor de koning meisjes zoeken, die maagd zijn en knap van uiterlijk.
3 En laat de koning opzichters aanstellen in alle gewesten van zijn koninkrijk, opdat zij elk meisje dat maagd is en knap van uiterlijk, verzamelen in de burcht Susan, in het vrouwenverblijf, onder de hoede van Hegai, de hoveling van de koning, de bewaarder van de vrouwen, en laat men hun eenschoonheidsbehandeling geven.
4 En het meisje dat goed zal zijn in de ogen van de koning, moet koningin worden in plaats van Vasthi. Dit woord nu was goed in de ogen van de koning en zo deed 5 Er was een Joods man in de burcht Susan en zijn naam was Mordechai, de zoon van Jaïr, de zoon van Simeï, de zoon van Kis, een man uit Benjamin, 6 die weggevoerd was uit Jeruzalem met de ballingen die weggevoerd waren met Jechonia, de koning van Juda, die Nebukadnezar, de koning van Babel, in 7 En hij was het die Hadassa, dat is Esther, de dochter van zijn oom, opvoedde, want zij had geen vader of moeder. En het meisje had een mooi uiterlijk en was eenknappe verschijning. En toen haar vader en moeder gestorven waren, had Mordechai haar als dochter aangenomen.
8 En het gebeurde, toen het woord van de koning en zijn wet bekend waren geworden en toen veel meisjes verzameld werden in de burcht Susan onder de hoede van Hegai, dat ook Esther meegenomen werd naar het huis van de koning,onder de hoede van Hegai, de bewaarder van de vrouwen.
9 En het meisje was welgevallig in zijn ogen en zij verwierf zijn gunst en hij haastte zich om haar haar schoonheidsmiddelen en haar deel van het voedsel te geven en om haar zeven aanzienlijke meisjes uit het huis van de koning te geven.
En hij plaatste haar en haar meisjes over naar het beste gedeelte van hetvrouwenverblijf.
10 Esther had haar volk en haar afkomst niet te kennen gegeven, want Mordechai had haar geboden dat zij die niet te kennen zou geven.
11 En elke dag wandelde Mordechai voor de voorhof van het vrouwenverblijf om te weten te komen of het goed ging met Esther en wat er met haar zou gebeuren.
12 En wanneer een meisje aan de beurt was om bij koning Ahasveros te komen, nadat zij twaalf maanden lang behandeld was volgens de bepaling voor de vrouwen– want zoveel dagen duurde hun schoonheidsbehandeling: zes maanden werden zij behandeld met mirreolie en zes maanden met specerijen en schoonheidsmiddelenvoor de vrouwen –, 13 dan kwam het meisje op deze manier naar de koning: al wat zij vroeg, werd haar gegeven om met zich mee te nemen uit het vrouwenverblijf naar het huis vande koning.
14 Zij kwam 's avonds en 's morgens keerde zij terug naar het tweede vrouwenverblijf, onder de hoede van Saäsgaz, de hoveling van de koning, de bewaarder van de bijvrouwen. Zij kwam niet meer bij de koning, behalve wanneer de koning behagen in haar had en zij bij haar naam werd geroepen.
15 En toen de beurt van Esther kwam – de dochter van Abichaïl, de oom van Mordechai die haar als dochter had aangenomen – om bij de koning te komen,verlangde zij niets anders mee te nemen dan wat Hegai, de hoveling van de koning, de bewaarder van de vrouwen, zei. En Esther verwierf genade in de ogen van ieder 16 En Esther werd meegenomen naar koning Ahasveros, naar zijn koninklijk huis, in de tiende maand, dat is de maand Tebeth, in zijn zevende regeringsjaar.
17 En de koning had Esther meer lief dan alle andere vrouwen en zij verwierf bij hem meer genade en gunst dan alle andere jonge vrouwen en hij zette de koninklijke diadeem op haar hoofd en maakte haar koningin in de plaats van Vasthi.
18 De koning richtte een groot feestmaal aan voor al zijn oversten en dienaren, het feestmaal ter ere van Esther. Hij zorgde voor rust in de gewesten en gafgeschenken in overeenstemming met de bestedingsmogelijkhedevan de koning.
19 En toen men nogmaals jonge vrouwen verzamelde, zat Mordechai in de poort 20 Esther had haar afkomst en haar volk niet te kennen gegeven, zoals Mordechai haar had geboden, want Esther deed overeenkomstig het bevel van Mordechai,evenals toen zij bij hem opgevoed werd.
21 In die dagen, toen Mordechai in de poort van de koning zat, waren Bigthan en Theres, twee hovelingen van de koning, uit de kring van de deurwachters, erg kwaad en zij trachtten de hand te slaan aan koning Ahasveros.
22 En deze zaak werd bekend bij Mordechai en hij gaf Esther, de koningin, dit te kennen en Esther zei het tegen de koning in naam van Mordechai.
23 Toen werd de zaak onderzocht en juist bevonden, en zij werden beiden aan een galg gehangen. En in het bijzijn van de koning werd dit in de kronieken opgetekend.
Ahasveros staat Haman toe de Joden te laten doden
1 Na deze gebeurtenissen maakte koning Ahasveros Haman, de zoon van Hammedatha, de Agagiet, groot en hij verhoogde hem. En hij plaatste zijn zetelboven al de oversten die bij hem waren.
2 En alle dienaren van de koning die in de poort van de koning waren, knielden en bogen zich voor Haman neer, want zo had de koning dat bevolen ten aanzien vanhem. Mordechai echter knielde niet en boog zich niet neer.
3 De dienaren van de koning, die in de poort van de koning waren, zeiden tegen Mordechai: Waarom overtreedt u het gebod van de koning? 4 Het gebeurde nu, toen zij dit van dag tot dag tegen hem zeiden en hij niet naar hen luisterde, dat zij het aan Haman te kennen gaven, om te zien of de woordenvan Mordechai stand zouden houden, want hij had aan hen te kennen gegeven dat 5 Toen Haman zag dat Mordechai niet knielde en zich niet voor hem neerboog, 6 Maar het was in zijn ogen verachtelijk om alleen aan Mordechai de hand te slaan, want zij hadden hem te kennen gegeven tot welk volk Mordechai behoorde. En Haman zocht een manier om alle Joden, die in heel het koninkrijk van Ahasveroswaren, het volk van Mordechai, weg te vagen.
7 In de eerste maand, dat is de maand Nisan, in het twaalfde jaar van koning Ahasveros, wierp men het 'pur', dat is het lot, in het bijzijn van Haman, van dag totdag en van maand tot maand, tot de twaalfde maand, dat is de maand Adar.
8 En Haman zei tegen koning Ahasveros: Eén volk is er dat verstrooid en afgezonderd is onder de volken in alle gewesten van uw koninkrijk. Hun wetten zijn verschillend van die van alle volken en de wetten van de koning volbrengen zij niet.
Het past de koning niet hen met rust te laten.
9 Als het de koning goeddunkt, laat er dan geschreven worden dat men hen ombrengt. Dan zal ik tienduizend zilveren talenten afwegen op de handen van hendie het werk doen, om die naar de schatkist van de koning te brengen.
10 Toen nam de koning zijn zegelring van zijn hand en gaf die aan Haman, de zoon van Hammedatha, de Agagiet, de tegenstander van de Joden.
11 En de koning zei tegen Haman: Laat het zilver u gegeven zijn, en het volk, om daarmee te doen wat goed is in uw ogen.
12 Toen werden de schrijvers van de koning geroepen, in de eerste maand, op de dertiende dag ervan. Er werd geschreven, overeenkomstig alles wat Haman beval, aan de stadhouders van de koning, aan de landvoogden die in elk gewest waren enaan de oversten van elk volk, elk gewest in zijn eigen schrift en elk volk in zijn eigen taal. Er werd geschreven in de naam van koning Ahasveros, en het werd verzegeld met de zegelring van de koning.
13 De brieven werden door ijlboden verzonden naar alle gewesten van de koning, met het bevel alle Joden weg te vagen, te doden en om te brengen, van jong totoud, met de kleine kinderen en de vrouwen, op één dag, de dertiende van de twaalfde maand, dat is de maand Adar, en hun bezit te plunderen.
14 De inhoud van het geschrevene moest als wet uitgevaardigd worden in alle gewesten en openbaar gemaakt aan alle volken, dat ze die dag klaar zouden staan.
15 De ijlboden vertrokken, aangedreven door het bevel van de koning, en de wet was in de burcht Susan uitgevaardigd. En de koning en Haman zaten te drinken, maar de stad Susan was in verwarring.
Esther tracht de Joden te redden
1 Toen Mordechai alles te weten was gekomen wat er gebeurd was, scheurde Mordechai zijn kleren en trok een rouwgewaad aan, met as bestrooid. Hij ging doorhet midden van de stad en weeklaagde luid en bitter.
2 En hij kwam tot voor de poort van de koning, want niemand mocht de poort van de koning binnengaan, gehuld in een rouwgewaad.
3 En overal, in elke gewest en plaats waar het bevel van de koning en zijn wet was aangekomen, was er grote rouw bij de Joden, met vasten, geween en rouwklacht;velen lagen in zak en as.
4 Toen kwamen de dienaressen van Esther en haar hovelingen en zij gaven het haar te kennen; en de koningin was zeer ontdaan en zij stuurde kleren om die Mordechai aan te trekken en zijn rouwgewaad af te leggen; maar hij nam ze niet 5 Toen riep Esther Hatach, een van de hovelingen van de koning, die hij voor haar had aangesteld, en zij gaf hem opdracht aangaande Mordechai om te weten tekomen wat dit toch was en waarom hij dit deed.
6 Toen Hatach naar Mordechai ging, naar het stadsplein dat voor de poort van de 7 gaf Mordechai hem alles te kennen wat hem was overkomen, en de bijzonderheden van het zilver dat Haman had gezegd te zullen afwegen voor deschatkist van de koning, voor het ombrengen van de Joden.
8 En hij gaf hem een afschrift van de tekst van de wet die was uitgevaardigd te Susan om hen weg te vagen. Hij moest die aan Esther laten zien, het haar tekennen geven en haar opdracht geven naar de koning te gaan om hem om genade te smeken en bij hem te pleiten voor haar volk.
9 Hatach kwam terug en gaf Esther de woorden van Mordechai te kennen.
10 Toen sprak Esther tot Hatach en gaf hem opdracht tegen Mordechai te zeggen: 11 Alle knechten van de koning en de bevolking van de gewesten van de koning weten dat er voor elke man of vrouw die naar de koning gaat, in de binnenste voorhof, en die niet geroepen is, zijn enige vonnis is dat men hem doodt, tenzij dekoning hem de gouden scepter toereikt; dan zal hij in leven blijven. En wat mij betreft, ik ben nu al dertig dagen niet geroepen om naar de koning te komen.
12 En ze gaven Mordechai de woorden van Esther te kennen.
13 Mordechai zei dat ze Esther moesten antwoorden: Beeld uzelf niet in dat u, als enige van alle Joden zult ontkomen, omdat u in het huis van de koning bent.
14 Want als u zich in deze tijd in diep stilzwijgen hult, dan zal er vanuit een andere plaats verlichting en verlossing voor de Joden komen, maar u en het huis van uw vader zullen omkomen. En wie weet of u niet juist voor een tijd als deze tot dezekoninklijke waardigheid gekomen bent.
15 Toen zei Esther dat men Mordechai moest antwoorden: 16 Ga, verzamel alle Joden die zich in Susan bevinden, en vast voor mij: eet niet en drink niet, drie dagen lang, dag en nacht. Ook ikzelf zal zo vasten, samen met mijn dienaressen, en dan zal ik naar de koning gaan, wat niet overeenkomstig dewet is. Als ik dan omkom, dan kom ik om.
17 Toen ging Mordechai weg en hij deed overeenkomstig alles wat Esther hem had Esther bij de koning, Haman wil Mordechai doden
1 Het gebeurde op de derde dag dat Esther een koninklijk gewaad aantrok en ging staan in de binnenste voorhof van het huis van de koning, tegenover het huis van de koning. En de koning zat op zijn koninklijke troon in het koninklijke huistegenover de ingang van het huis.
2 En het gebeurde, toen de koning koningin Esther in de voorhof zag staan, dat zij genade vond in zijn ogen, zodat de koning Esther de gouden scepter, die in zijnhand was, toereikte. En Esther kwam naar voren en raakte het uiteinde van de 3 Toen zei de koning tegen haar: Wat is er met u, koningin Esther, en wat is uw verzoek? Het zal u gegeven worden, al was het ook de helft van het koninkrijk.
4 Esther zei: Als het de koning goeddunkt, laat de koning dan vandaag met Haman naar het feestmaal komen dat ik voor hem aangericht heb.
5 Toen zei de koning: Laat Haman haast maken om aan Esthers verzoek te voldoen. Toen de koning met Haman naar het feestmaal gekomen was dat Esther 6 zei de koning tegen Esther bij het drinken van de wijn: Wat is uw vraag? Het zal u gegeven worden. En wat is uw verzoek? Het zal ingewilligd worden, al was het 7 Toen antwoordde Esther: Mijn vraag en mijn verzoek is: 8 Als ik genade heb gevonden in de ogen van de koning, en als het de koning goeddunkt op mijn vraag in te gaan en aan mijn verzoek gevolg te geven, laat dande koning met Haman naar het feestmaal komen dat ik voor hen zal aanrichten, en dan zal ik morgen doen overeenkomstig het woord van de koning.
9 Haman vertrok op die dag vrolijk en opgewekt. Maar toen Haman Mordechai bij de poort van de koning zag, dat hij niet opstond en niet voor hem beefde, werd Haman vervuld met woede over Mordechai.
10 Maar Haman bedwong zich en kwam aan in zijn huis. En hij zond een bode om zijn vrienden en Zeres, zijn vrouw, te laten komen.
11 En Haman vertelde hun over zijn overvloedige rijkdom en zijn vele zonen en over alles waarmee de koning hem groot had gemaakt en waarmee hij hem had verheven boven de oversten en dienaren van de koning.
12 Verder zei Haman: Ook heeft koningin Esther niemand met de koning naar het feestmaal laten komen dat zij heeft aangericht, behalve mij. En ook morgen ben ik door haar uitgenodigd samen met de koning.
13 Maar dit alles geeft mij geen voldoening zolang ik de Jood Mordechai zie zitten in 14 Toen zei Zeres, zijn vrouw, tegen hem, samen met al zijn vrienden: Laat men een galg maken, vijftig el hoog, en zeg morgen tegen de koning dat men Mordechai daaraan moet hangen. Ga dan vrolijk met de koning naar het feestmaal. Deze raadvond Haman goed en hij liet de galg maken.
Haman voor Mordechai vernederd
1 In die nacht was de slaap van de koning geweken. Hij zei, dat men het gedenkboek, de kronieken, moest brengen, en die werden in het bijzijn van dekoning gelezen.
2 Men vond daarin beschreven dat Mordechai over Bigthana en Theres, twee hovelingen van de koning, uit de kring van de deurwachters, te kennen gegevenhad dat ze de hand aan koning Ahasveros trachtten te slaan.
3 Toen zei de koning: Welk eerbewijs en welke onderscheiding is hiervoor aan Mordechai verleend? En de hovelingen van de koning die hem dienden, zeiden: Er is 4 Toen zei de koning: Wie is er in de voorhof? -- Nu was Haman de buitenste voorhof van het huis van de koning binnengekomen om de koning te zeggen dat men Mordechai zou hangen aan de galg die hij voor hem had laten oprichten. -- 5 En de hovelingen van de koning zeiden tegen hem: Zie, Haman staat in de voorhof. Toen zei de koning: Laat hem binnenkomen.
6 Toen Haman binnengekomen was, zei de koning tegen hem: Wat moet worden gedaan voor de man aan wie het de koning behaagt eer te bewijzen? Toen dacht Haman bij zichzelf: aan wie behaagt het de koning meer eer te bewijzen dan aanmij? 7 Daarom zei Haman tegen de koning: Voor de man aan wie het de koning behaagt 8 moet men het koninklijke gewaad brengen dat de koning gewoon is zelf te dragen, en het paard waarop de koning gewoon is zelf te rijden, en laat eenkoninklijke diadeem op zijn hoofd gezet worden.
9 En dan moet men dat gewaad en dat paard in handen geven van iemand uit de oversten van de koning, de edelen. En dan moet men hem aan wie het de koningbehaagt eer te bewijzen, hiermee kleden en hem op dat paard doen rijden over het plein van de stad, en voor hem uitroepen: Zo moet men doen voor hem aan wie hetde koning behaagt eer te bewijzen! 10 Toen zei de koning tegen Haman: Haast u, neem het gewaad en het paard zoals u gesproken hebt, en doe het zo voor de Jood Mordechai, die in de poort van dekoning zit. Laat geen woord vallen van alles wat u hebt gezegd.
11 Toen nam Haman het gewaad en het paard, kleedde Mordechai met het gewaad, deed hem rijden over het plein van de stad en riep voor hem uit: Zo wordt gedaan aan de man aan wie het de koning behaagt eer te bewijzen! 12 Daarna keerde Mordechai terug naar de poort van de koning, maar Haman haastte zich naar zijn huis, treurig en met het hoofd bedekt.
13 En Haman vertelde aan zijn vrouw Zeres en aan al zijn vrienden alles wat hem overkomen was. Toen zeiden zijn wijzen en Zeres, zijn vrouw, tegen hem: AlsMordechai, voor wie u begonnen bent te vallen, uit het geslacht van de Joden is, zult u tegen hem niets kunnen uitrichten, integendeel, u zult zeker voor hemneervallen.
14 Terwijl zij nog met hem spraken, kwamen de hovelingen van de koning er aan en zij haastten zich om Haman naar het feestmaal te brengen dat Esther hadaangericht.
Hamans plan door Esther ontmaskerd
1 Toen de koning met Haman gekomen was om met koningin Esther te drinken, 2 zei de koning ook op de tweede dag bij het drinken van de wijn tegen Esther: Wat is uw vraag, koningin Esther? Het zal u gegeven worden. En wat is uw verzoek? Het zal ingewilligd worden, al was het ook de helft van het koninkrijk.
3 Toen antwoordde koningin Esther en zei: Als ik genade in uw ogen heb gevonden, koning, en als het de koning goeddunkt, dat men mij dan op mijn vraag mijn leven zal geven, en op mijn verzoek het leven van mijn volk.
4 Want wij zijn verkocht, ik en mijn volk, om te worden weggevaagd, gedood en omgebracht. Zouden wij als slaven en als slavinnen verkocht zijn, dan zou ik hebben gezwegen, hoewel ook dan de tegenstander de schade voor de koning zekerniet zou kunnen vergoeden.
5 Toen sprak koning Ahasveros en zei tegen koningin Esther: Wie is hij en waar is hij die zijn hart vervuld heeft om zo te handelen? 6 Esther zei: De man, de tegenstander en vijand, is deze slechte Haman. Toen werd Haman door angst overvallen in het bijzijn van de koning en de koningin.
7 Woedend stond de koning op van het drinken van de wijn en ging naar de tuin van het paleis. Haman bleef staan om bij koningin Esther voor zijn leven te smeken,want hij zag dat bij de koning het onheil over hem ten volle besloten was.
8 Toen de koning terugkwam uit de tuin van het paleis in de zaal waar men de wijn gedronken had, was Haman neergevallen op het rustbed waarop Esther lag. En dekoning zei: Zou hij ook nog de koningin in huis aanranden in mijn bijzijn? Toen dit woord uit de mond van de koning was gekomen, bedekte men het gezicht vanHaman.
9 En Charbona, een van de hovelingen die in dienst stond van de koning, zei: Zie, ook de galg die Haman heeft gemaakt voor Mordechai, die goed voor de koninggesproken heeft, staat bij het huis van Haman, vijftig el hoog. Toen zei de koning: 10 Toen hingen zij Haman aan de galg die hij voor Mordechai had laten oprichten.
Toen bedaarde de woede van de koning.
Mordechai bevorderd; koninklijk bevel ten gunste van de Joden
1 Op diezelfde dag gaf koning Ahasveros aan koningin Esther het huis van Haman, de tegenstander van de Joden, en Mordechai kwam voor de koning, want Estherhad te kennen gegeven in welke familiebetrekking hij tot haar stond.
2 Toen deed de koning zijn zegelring af, die hij van Haman afgenomen had, en gaf die aan Mordechai. Esther stelde Mordechai aan over het huis van Haman.
3 Esther sprak opnieuw ten overstaan van de koning. Zij viel aan zijn voeten neer, huilde en smeekte hem het onheil van Haman, de Agagiet, en zijn plan dat hij tegende Joden had beraamd, weg te nemen.
4 Daarop reikte de koning Esther de gouden scepter toe. Toen stond Esther op en 5 Zij zei: Als het de koning goeddunkt en als ik genade bij hem heb gevonden, en de koning het een juiste zaak acht en ik aangenaam ben in zijn ogen, laat er daneen schrijven uitgaan om de brieven te herroepen met het plan van Haman, de zoon van Hammadata, de Agagiet, die hij heeft geschreven om de Joden om te brengen in alle gewesten van de koning.
6 Want hoe zal ik in staat zijn het onheil aan te zien dat mijn volk zal treffen? En hoe zal ik in staat zijn het verderf van mijn familie aan te zien? 7 Toen zei koning Ahasveros tegen koningin Esther en tegen de Jood Mordechai: Zie, het huis van Haman heb ik aan Esther gegeven, en hem heeft men aan de galg gehangen, omdat hij zijn hand aan de Joden geslagen had.
8 Schrijft u dan zelf over de Joden zoals goed is in uw ogen, in naam van de koning, en verzegel het met de zegelring van de koning. Want de tekst die in naamvan de koning geschreven en met de zegelring van de koning verzegeld is, kan niet 9 De schrijvers van de koning werden op datzelfde uur geroepen, in de derde maand, de maand Sivan, op de drieëntwintigste van die maand. Er werd geschreven overeenkomstig alles wat Mordechai gebood, aan de Joden, de stadhouders, delandvoogden en oversten van de gewesten, van India tot Ethiopië, honderdzevenentwintig gewesten; elk gewest in zijn eigen schrift en elk volk in zijneigen taal, ook aan de Joden in hun eigen schrift en hun eigen taal.
10 Men schreef in naam van koning Ahasveros en verzegelde het met de zegelring van de koning. Men verzond de brieven doorijlboden te paard, die op de snellekoninklijke paarden reden, gefokt met merries.
11 In de brieven stond dat de koning de Joden in elke stad toestond zich te verzamelen, op te komen voor hun leven en iedere macht uit welk volk of welk gewest ook, die hen zou willen benauwen, weg te vagen, te doden en om te brengen, met kleine kinderen en vrouwen, en hun bezit te plunderen.
12 Dit gold voor één dag in alle gewesten van koning Ahasveros, voor de dertiende dag van de twaalfde maand, dat is de maand Adar.
13 De inhoud van het geschrevene moest als wet uitgevaardigd worden in elk gewest en openbaar gemaakt aan alle volken, dat de Joden die dag klaar zouden staan om zich te wreken op hun vijanden.
14 De ijlboden die op de snelle koninklijke paarden reden, vertrokken haastig, aangedreven door het bevel van de koning. De wet was in de burcht Susanuitgevaardigd.
15 Mordechai ging weg uit de tegenwoordigheid van de koning in een blauwpurperen en wit koninklijk gewaad, met een grote gouden kroon en eenmantel van fijn linnen en roodpurper. En de stad Susan juichte en was blij.
16 Bij de Joden was er licht en blijdschap, vreugde en eer.
17 En elk gewest en in elke stad waar het woord van de koning en zijn wet was aangekomen, was er bij de Joden blijdschap en vreugde, en waren erfeestmaaltijden en vrolijke dagen. Velen uit de volken van het land werden Jood, omdat de schrik voor de Joden op hen was gevallen.
De wraak van de Joden op hun vijanden
1 In de twaalfde maand, dat is de maand Adar, op de dertiende dag ervan, toen het moment naderde om het woord van de koning en zijn wet uit te voeren, op dedag waarop de vijanden van de Joden hoopten hen in hun macht te krijgen, gebeurde het tegengestelde, want de Joden zelf kregen hun haters in hun macht.
2 De Joden verzamelden zich in hun steden, in alle gewesten van koning Ahasveros, om de hand te slaan aan hen die hun onheil zochten. Niemand wastegen hen bestand, want de schrik voor hen was op alle volken gevallen.
3 En al de oversten van de gewesten, de stadhouders, de landvoogden en de ambtenaren van de koning ondersteunden de Joden, want de schrik voor Mordechaiwas op hen gevallen.
4 Want Mordechai stond in hoog aanzien in het huis van de koning, en zijn roem verbreidde zich door alle gewesten, want deze man, Mordechai, kreeg steeds meer 5 De Joden sloegen met het zwaard op al hun vijanden in en zaaiden dood en verderf en zij deden met hun haters naar hun goeddunken.
6 In de burcht Susan hebben de Joden vijfhonderd man gedood en omgebracht.
7 En ook Parsandatha, Dalfon, Asfata, 10 de tien zonen van Haman, de zoon van Hammedatha, de tegenstander van de Joden, doodden zij, maar ze staken hun hand niet uit naar de buit.
11 Op diezelfde dag kwam bij de koning het bericht binnen van het aantal gedoden 12 En de koning zei tegen koningin Esther: In de burcht Susan hebben de Joden vijfhonderd man en de tien zonen van Haman gedood en omgebracht. Wat hebben ze in de overige gewesten van de koning gedaan? Wat is nu uw vraag? Het zal ugegeven worden. En wat is uw verzoek? Het zal ingewilligd worden.
13 Toen zei Esther: Als het de koning goeddunkt, laat het dan aan de Joden die in Susan zijn, toegestaan zijn om ook morgen te doen volgens de wet die voorvandaag geldt; en laat men de tien zonen van Haman aan de galg hangen.
14 Toen zei de koning dat men het zo zou doen. En er werd een wet uitgevaardigd in Susan en men hing de tien zonen van Haman op.
15 En de Joden die in Susan waren, verzamelden zich ook op de veertiende dag van de maand Adar, en doodden in Susan driehonderd man. Zij staken echter hun handniet uit naar de buit.
16 En de rest van de Joden, die in de gewesten van de koning waren, verzamelden zich om pal te staan voor hun leven en kregen rust van hun vijanden. Zij doodden onder hun haters vijfenzeventigduizend man, maar zij staken hun hand niet uit naar 17 Dit gebeurde op de dertiende dag van de maand Adar. Op de veertiende daarvan rustten zij en zij maakten die tot een dag van feestmaaltijden en vreugde.
18 En de Joden die in Susan waren, verzamelden zich op de dertiende en op de veertiende van die maand en zij rustten op de vijftiende ervan en zij maakten die tot een dag van feestmaaltijden en vreugde.
19 Daarom maakten de Joden van het platteland, die in de niet-ommuurde steden woonden, de veertiende dag van de maand Adar tot een dag van vreugde en feestmaaltijden, een vrolijke dag en een dag om elkaar lekkernijen te sturen.
20 Mordechai beschreef deze gebeurtenissen, en hij zond brieven aan al de Joden, die in alle gewesten van koning Ahasveros waren, aan hen die dichtbij en aan hendie ver weg waren, 21 om voor hen vast te leggen dat zij ieder jaar de veertiende dag van de maand Adar en de vijftiende dag daarvan moesten vieren 22 zoals de dagen waarop de Joden rust gekregen hadden van hun vijanden, in de maand die voor hen veranderd was van verdriet in vreugde en van rouw in eenfeestdag, en om deze dagen te maken tot dagen van feestmaaltijden en vreugde en een dag om elkaar lekkernijen te sturen en gaven te geven aan de armen.
23 De Joden namen op zich te doen wat ze al begonnen waren, en wat Mordechai 24 Haman, de zoon van Hammedatha, de Agagiet, de tegenstander van alle Joden, had immers tegen de Joden het plan beraamd hen om te brengen, en hij had het 'pur' geworpen, dat is het lot, om hen in verwarring te brengen en hen om tebrengen.
25 Maar toen zij, Esther, voor de koning was gekomen, beval hij door middel van die brieven dat zijn boze plan dat hij tegen de Joden beraamd had, op zijn eigenhoofd zou neerkomen, en men heeft hem en zijn zonen aan de galg gehangen.
26 Daarom noemt men die dagen Purim, vanwege de naam van het 'pur'. Daarom, vanwege al de woorden van deze brief, en om wat zij daarvan zelf gezien hadden, 27 namen de Joden de verplichting op zich, voor zichzelf, voor hun nageslacht en voor allen die zich bij hen zouden aansluiten, dat ze nooit het vieren van deze twee dagen zouden overslaan, volgens het voorschrift daarover en op de vastgesteldetijd, ieder jaar.
28 Deze dagen zouden herdacht en gevierd worden in ieder geslacht, elk huisgezin, elk gewest en elke stad. Deze dagen van Purim zou men niet overslaan onder deJoden, en bij hun nageslacht mocht aan de herdenking daarvan geen einde komen.
29 Daarna schreef koningin Esther, de dochter van Abichaïl, samen met de Jood Mordechai, met al hun gezag, om deze brief over Purim voor de tweede keer te 30 En hij zond de brieven aan al de Joden in de honderdzevenentwintig gewesten van het koninkrijk van Ahasveros, met woorden van vrede en trouw, 31 om deze dagen van Purim te bekrachtigen op hun vastgestelde tijden, zoals de Jood Mordechai en koningin Esther voor hen vastgesteld hadden en zoals zij voor zichzelf en voor hun nageslacht de zaken over het vasten en hun weeklagen 32 Het bevel van Esther stelde de zaken over dit Purim vast en het werd in een Mordechai bevordert het welzijn van zijn volk
1 Daarna legde koning Ahasveros belasting op aan het vasteland en de eilanden in 2 Al zijn machtige en geweldige daden en de verklaring van de grootheid van Mordechai, die door de koning grootgemaakt is, zijn die dan niet geschreven in hetboek van de kronieken van de koningen van Medië en Perzië? 3 De Jood Mordechai immers kwam op de tweede plaats, na koning Ahasveros. Hij stond in hoog aanzien bij de Joden en was geliefd bij de menigte van zijn broeders, want hij zocht het beste voor zijn volk en sprak tot welzijn van heel zijn nageslacht.

Source: http://herzienestatenvertaling.nl/files/esther.pdf